Het moment waarop je baby geboren wordt, is doorgaans een van de mooiste momenten uit je leven. Marcel van Beijnen, goalballspeler van het Nederlands team, maakte het afgelopen maandag mee. Drie dagen voor de eerste wedstrijd van het Nederlands team op de European Para Championships werd zijn zoon Hugo geboren.
Direct na de verloren wedstrijd van Nederland tegen Spanje (5-8) zien we grote glimlachen aan de kant van Oranje, aan een tafel bij Restaurant RiVers in Ahoy. Marcel zit samen met zijn vriendin en vier dagen oude zoontje Hugo te genieten van deze bijzondere week. “Het was de bedoeling dat hij eind juli geboren zou worden, dat is begin augustus geworden. Hij is precies op tijd gekomen voor de EPC2023.”
De support thuis en medewerking van de bondscoach Krista van Alten heeft het mogelijk gemaakt dat hij hier kan staan. “Het toernooi en mijn kind zijn allebei natuurlijk hele belangrijke dingen. Uiteraard staan mijn vriendin en kind op één, maar je leeft ook voor de sport. Dit zijn natuurlijk de momenten dat je wil pieken op een Europees kampioenschap.”
Toen het kindje er nog niet was, werd het wel even spannend. “Op het moment dat hij er is, dan is het natuurlijk kijken samen met de bondcoach, hoe we het gaan doen. Kan ik wedstrijden gaan spelen, ja of nee? En zo ja, hoe gaan we dat dan inkleden? Dat hebben we zo goed mogelijk gemanaged.”
Marcel miste de eerste trainingen in Ahoy. “Ik ben tussen de bedrijven door uit de bubbel gestapt en naar huis gegaan. Dus ik heb zeker niet mijn kind en vriendin alleen achtergelaten. En als ik niet thuis was, was er ook altijd iemand daar. Dat hebben we goed georganiseerd.”
Donderdag was hij voor het eerst in Ahoy. “Ik ben donderdagochtend heel vroeg met de taxi naar het hotel gegaan. Toen heb ik mij bij de jongens aangesloten bij het ontbijt. Daar hebben al mijn teamgenoten een mooi geboortekaartje gekregen. En vandaag heb ik van hen een rompertje gehad, die Hugo nu ook aan heeft. Daarna zijn we gewoon gelijk volle focus richting de eerste wedstrijd gegaan en naar eigen zeggen stond ik er meteen.”
Marcel geeft toe dat hij best wel spanning heeft ervaren de afgelopen dagen. “Het is allemaal wel heel bijzonder. Ik denk dat je dit niet van tevoren had kunnen beschrijven. Ik heb natuurlijk ook in spanning gezeten en daarmee moet je uiteindelijk leren omgaan. Gelukkig heb ik daar een goede vriendin voor die mij ondersteunt en toejuicht dat ik hier in actie kom op het EPC2023. Zonder de support van mijn vriendin had ik hier nooit kunnen staan.”
Zonder enige twijfel sluit Marcel het gesprek af met de complimenten voor de staf en de andere spelers uit het team. “Hoe zij met deze situatie zijn omgegaan, want het geeft gewoon een bepaalde ruis. Krista, de bondscoach, heeft het heel goed gemanaged en ik wil daar wel een flink compliment voor geven.”
